یاس رازقی

گل یاس رازقی گونه درختچه ای کوچک و یا تاک رو با برگ های براق به رنگ سبز تیره و معطر از گل های کوچک سفید از جنس Jasminum

و خانواده Oleaceae است .

هرچند به عنوان یاسمن عربی در زبان انگلیسی شناخته میشود ولی بومی عربستان نیست و زیستگاه های بومی آن آب و هوای مرطوب استوایی

جنوب و جنوب شرق آسیا است

ولی در آب و هوای منطقه خاور میانه نیز رشد خوبی دارد. گل یاس رازقی، گل ملی  کشور فیلیپین شناخته شده است

که در آنجا به عنوان Sampaguita شناخته میشود.

همچنین یکی از سه گل ملی اندونزی که بعنوان Melati Putih شناخته میشود.

توضیحات بیشتر

بررسیهای دقیق آزمایشگاهی نشان داده است که مقدار مطلق عطر گل رازقی و تیره یاس ها در ساعات اولیه بامداد نخستین روز شکفتن گل

( حدود ساعت هشت ) بیشتر از همه اوقات است .

امروزه پرورش این گیاه بصورت گلدانی در استانهای گیلان ، مازندران ، فارس و خوزستان بیشتر متداول است.

در استانهای جنوبی و مناطقی که خطر سرمازدگی وجود ندارد ،

یاس رازقی را در هوای آزاد پرورش می دهند و ساقه های نازک آنرا به داربست یا دیوار می بندند . یاس رازقی ۰٫۵ تا ۳ متر ارتفاع دارد و به طور

گسترده ای به علت داشتن گل های جذاب و معطر آن کشت می شود. بوته گل رازقی پُر شاخ و برگ و نیمه بالارو است .

برگهای آن دائمی ، صاف ، بیضی شکل و بی کرک با گلهای درشت ، پُر پَر که از نیمه اردیبهشت به بعد در طول مدت تابستان گلهای آن مرتباً شکفته

میشوند و هر گل حدود یک هفته تا ده روز دوام دارد .

مناطق رشد گل رازقی در ایران

در استانهای کرانه دریای خزر که هوای زمستانی سرد است ، حتمأ باید گیاه را از گزند سرما محفوظ داشت و آنرا به مکان های پوشیده منتقل نمود و

طبعاً در شهرستانهای مرکزی که سردتر است نگهداری این گل جز در گلخانه میسر نیست. چون گلهای رازقی و یاس رازقی از گروه نباتات آهک گریز میباشند ،

خاک گلدان آنها باید بکلی فاقد مواد آهکی بوده و حتی آبی که به آنها داده می شود نباید قلیایی و دارای مواد آهکی باشد.

دفعات آبیاری به مقتضای فصل و درجه حرارت محیط فرق می کند .

در تابستان بویژه در موسم گل دادن باید روزی یکبار به آن آب داد .از زمانیکه غنچه گلها ظاهر می شود حتمأ باید به پای بوته کود داد .

بهترین کود طبیعی که باغبانان با تجربه مصرف می کنند ، شیره کود گوسفندی است.

در محلهایی که تهیه کود طبیعی دشوار است ، مصرف کود شیمیائی مخلوط سولفات آمونیم و فسفات آمونیم به نسبت ترتیب سه و یک و بقدر یک

قاشق غذا خوری در هر دو هفته از اواسط بهار به بعد توصیه می شود .از این گل برای تولید عطر و چای معطر استفاده می شود.

گل رازقی و یاس رازقی را معمولا از طریق خوابانیدن شاخه ، قلمه زدن و کشت پاجوش زیاد می کنند.

لیکن ممکن است آنها را با پیوند نیز زیاد کرد .

• موطن اصلی:

  یاس رازقی بومی مناطق گرمسیری آسیا، به ویژه هند، بوتان، و سریلانکا است.

• وضعیت ظاهری:

  • درختچه‌ای همیشه سبز با ساقه‌های باریک و بالا رونده.
  • برگ‌های بیضی شکل و براق.
  • گل‌های سفید و بسیار معطر که به صورت خوشه‌ای ظاهر می‌شوند.
  • گل‌ها معمولاً در شب باز می‌شوند و عطرشان در این زمان قوی‌تر است.

• روش نگهداری:

  • نور: به نور زیاد و مستقیم خورشید نیاز دارد، حداقل 6-8 ساعت در روز.
  • آبیاری: در فصل رشد (بهار و تابستان) به طور منظم آبیاری کنید تا خاک مرطوب بماند، اما غرقابی نشود. در زمستان آبیاری را کاهش دهید.
  • خاک: خاک با زهکشی خوب و غنی از مواد آلی.
  • دما: دمای مطلوب بین 18 تا 24 درجه سانتی‌گراد. از یخ‌زدگی محافظت شود.
  • کوددهی: در طول فصل رشد، هر 2-4 هفته یک بار با کود متعادل تغذیه شود.
  • هرس: بعد از پایان گلدهی، برای حفظ شکل و تشویق به گلدهی بیشتر، هرس کنید.

• آفات و بیماری‌ها:

  • شته‌ها: می‌توانند باعث ضعف گیاه شوند. با استفاده از حشره‌کش‌های مناسب یا محلول آب و صابون کنترل کنید.
  • کنه‌های تار عنکبوتی: باعث ایجاد نقاط ریز و تار روی برگ‌ها می‌شوند. با افزایش رطوبت و استفاده از کنه‌کش‌ها کنترل کنید.
  • بیماری‌های قارچی: در صورت آبیاری بیش از حد و رطوبت بالا ممکن است رخ دهند. از قارچ‌کش‌ها استفاده کنید و زهکشی خاک را بهبود ببخشید.