مگنولیا ستاره ای، که به نام علمی Magnolia stellata شناخته می‌شود، یکی از گونه‌های زیبا و کوچک مگنولیا است. این گیاه به خاطر گل‌های ستاره‌مانند و معطر خود محبوبیت زیادی دارد و به عنوان گیاه زینتی در باغ‌ها و پارک‌ها کشت می‌شود.
مشخصات گیاه
- نوع: درختچه یا درخت کوچک به ارتفاع ۲ تا ۴ متر.
- عرض: دارای مناظر خوش فرم و متراکم.
موطن اصلی
- موطن اصلی: بومی ژاپن، به ویژه در جزیره‌های شمالی آن، و همچنین در برخی از مناطق شرق آسیا.
ویژگی‌ها
- گل‌ها: گل‌های بزرگ و برجسته به شکل ستاره که معمولاً به رنگ سفید یا صورتی هستند. این گل‌ها معمولاً در اوایل بهار (مارس تا آوریل) شکوفا می‌شوند و عطر خوشایندی دارند.
- برگ‌ها: برگ‌ها بیضی شکل و سبز تیره با سطحی صاف هستند.
رطوبت
- رطوبت: مگنولیا ستاره‌ای به رطوبت متوسط نیاز دارد و نمی‌تواند در خاک‌های خیلی مرطوب یا باتلاقی رشد کند.
آبیاری
- آبیاری: نیاز به آبیاری منظم دارد، به ویژه در فصل رشد؛ اما باید از غرقابی شدن خاک جلوگیری شود. اجازه دهید لایه بالایی خاک بین دو آبیاری کمی خشک شود.
تغذیه
- تغذیه: استفاده از کودهای متعادل در اوایل بهار می‌تواند به رشد و شکوفایی گیاه کمک کند.
خاک
- نوع خاک: خاک‌های حاصلخیز، با زهکشی خوب و با pH خنثی تا کمی اسیدی برای این گیاه مناسب است.
وضعیت گل مگنولیا ستاره ای
- وضعیت گل: گل‌ها در اوایل بهار باز می‌شوند و به دلیل زیبایی و عطر خوششان، بسیار مورد توجه قرار دارند.
دما
- دمای مناسب: این گیاه می‌تواند دماهای بین ۱۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد را تحمل کند، اما به سرما حساس است و در برابر یخبندان‌های شدید آسیب‌پذیر است.
نور
- نیاز به نور: مگنولیا ستاره‌ای بهترین رشد را در نور کامل خورشید تا نیم‌سایه دارد؛ در شرایط نوری مناسب، گلدهی بهتری خواهد داشت.